Ο χρόνος είναι ήλιος. Σοφοί οι δαίμονες που μας έπλασαν, κι εμάς κι αυτόν ταυτόχρονα, τον έβαλαν
πίσω μας. Επειδή το μυαλό μας δεν αντέχει να τον δει κατάματα, τυφλώνεται. Έτσι, ό,τι καμωνόμαστε πως ξέρουμε απ’ το χρόνο είναι σκαλισμένο στην πλάτη μας. Μπροστά μας υπάρχει μόνο το σκοτεινό χνάρι του.
Στο κουκλοθέατρο που ονομάζουμε ζωή, όπου κι αν γυρίσεις, όπου κι αν στρέψεις το βλέμμα σου, η πότε πολύχρωμη και πότε γκρίζα σκιά του χρόνου είναι πάντα εκεί, σαν επιλογή που πριν προλάβεις να τη μετανιώσεις έγινε αμαρτία που δεν μπορείς πια να συγχωρήσεις. Ούτε να τη διαγράψεις μπορείς, ούτε να την ομορφύνεις. Αλλά αν τη δεις αντέχοντας τον πόνο της αλήθειας, γεύεσαι το αίμα της ζωής σου.
Ο Απόστολος Φ. Σπανός γεννήθηκε το 1969 στη Νότιο Αφρική και έζησε στη Μυτιλήνη. Σπούδασε θεολογία και δημοσιογραφία στην Αθήνα και συνέχισε τις σπουδές του σε μεταπτυχιακό επίπεδο, στον τομέα της Βυζαντινής Παλαιογραφίας. Ζει στο Κριστιανσάντ της Νορβηγίας με τη σύζυγο του Ιρίνα και τα δυο τους παιδιά, την Αλεξάνδρα και τον Φώτιο, και υπηρετεί ως αναπληρωτης καθηγητής στο Τμήμα Θρησκείας, Φιλοσοφίας και Ιστορίας του Πανεπιστημίου του Άγκντερ (Agder). Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα κινήθηκαν για αρκετά χρόνια στο χώρο της Βυζαντινής Ιστορίας, της Εκκλησιαστικής Ιστορίας και της Παλαιογραφίας, πριν στραφούν πρόσφατα στα πεδία της καινοτομίας και της πολιτικής χρήσης της θρησκείας, κυρίως της χριστιανικής. Έχει μεταφράσει το βιβλίο "Ιστορία της Καρδιάς από την Αρχαιότητα ώς τις μέρες μας". Το "Βλέμμα του Θεού" είναι η πρώτη του λογοτεχνική προσπάθεια.
