Η μακραίωνη αναμέτρηση των δύο κληρονόμων της ημιεξελληνισμένης ανατολικής Μεσογείου -δηλαδή της βυζαντινής κοινωνίας και της κοινωνίας του Ισλάμ- λήγει το 1453 με την άλωση της Πόλης από τους Τούρκους. Το έργο του Σ. Βρυώνη περιγράφει νηφάλια τη διαδικασία του εξισλαμισμού και παράλληλα δείχνει πώς ο βυζαντινός πολυεθνικός πολιτισμός κατάφερε με τη σειρά του να επιδράσει στον τουρκικό, για να γεννηθεί ένας καινούριος: ο λαϊκός πολιτισμός της Μικράς Ασίας.
Μη Διαθέσιμο
