Ο Ευθύμιος Φαλτάκας αυτή την κοινωνία, που συσχέτιζε "κουτά" όπως λέει ο Κ. Καβάφης, κάπου την οικτίρει, κάπου την ειρωνεύεται, κάπου την παροτρύνει, ελπίζει και απελπίζεται και κυρίως την ενθαρρύνει, περιμένοντας ότι το καλύτερο "θα 'ρθει". Με την ποίησή του, ακόμα κι όταν παρηγορεί την παπαρούνα που βρίσκεται κομμένη στα χέρια ενός παιδιού, βρίσκει παρήγορο, λόγο για κείνη, πως η ομορφιά της δεν πήγε στράφι αλλά νοημάτησε μια νέα διαδικασία...
Μη Διαθέσιμο
