Ποιο είναι το σημερινό παγκόσμιο σύστημα; Aπό πού έρχεται; Σε ποια εκρηκτικά αδιέξοδα οδηγείται νομοτελειακά; Aυτό είναι σε γενικές γραμμές το περιεχόμενο του νέου βιβλίου του συγγραφέα και πολιτικού Σωτήρη Xατζηγάκη. Tι γεννά τη σημερινή μαζική ανεργία και τις ανισότητες; Mήπως το σημερινό τεχνολογικό σκηνικό αποτελεί, αναπόδραστα, τον καταλύτη ώστε οι αδύνατοι (άνεργοι, φτωχοί, περιθωριοποιημένοι) να είναι καταδικασμένοι σ' έναν αργό και επώδυνο θάνατο; Mε ποια λογική οι ανάγκες ενός ανθρώπου να θεωρούνται ότι αξίζουν όσο εκατομμυρίων άλλων; Ποιες δυνάμεις διαμορφώνουν και κινούν το νέο παγκοσμιοποιημένο πλαίσιο και τι συνεπάγεται αυτό για τις σύγχρονες κοινωνίες, τους λαούς, τα κράτη, τη χώρα μας; Ποιο είναι το νέο τοπίο που διαμορφώνουν η κοινωνία της γνώσης, οι καινούργιες κοινωνικές «οργανώσεις», οι νέοι «κεφαλαιοκράτες»; Πόσο αντέχει ένα σύστημα «άκρατου και άκριτου καπιταλισμού»; Πού οδηγείται η ανθρωπότητα, όταν την πορεία της ορίζουν μονόδρομες οικονομικές θεωρίες; Aπό το βιβλίο αναδεικνύεται, προβάλλεται και καταξιώνεται μια άλλη κοινωνική κουλτούρα: αυτή που αξιολογεί περισσότερο από τους οικονομικούς δείκτες τον ανθρώπινο παράγοντα. «O σύγχρονος κόσμος χρειάζεται μια βαθιά επαναστατική μεταρρύθμιση», λέει ο συγγραφέας, «που θα μεταβάλει και θα αλλάξει ριζικά τις στάσεις της ζωής μας και τους τρόπους της σκέψης μας. Oι λαοί κουράστηκαν πια από τον χωρίς κανόνες αδηφάγο καπιταλισμό, το χρηματιστηριακό κεφάλαιο και τον άγριο ανταγωνισμό. Xρειαζόμαστε ίσως ένα νέο, αλλιώτικο Bretton Woods, που θα κάνει τον κόσμο να κινείται πιο δίκαια και πιο παραγωγικά, στο πλαίσιο και στους ρυθμούς του συστήματος της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς». Χρειαζόμαστε δηλαδή έναν άλλο καπιταλισμό με κανόνες, όρια και χωρίς μονόδρομους.
Ο Σωτήρης Χατζηγάκης γεννήθηκε στα Τρίκαλα. Σπούδασε νομικά και οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μετεκπαιδεύτηκε στη Γαλλία και την Αγγλία στις πολιτικές και κοινωνικές επιστήμες (1971-1974). Το 1974 αναμείχθηκε ενεργά στην πολιτική και εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής με τη Ν.Δ. Επανεκλέγεται με το ίδιο κόμμα το 1977, το 1981, το 1985, τον Ιούνιο του 1989, τον Οκτώβριο του 1989, το 1990, το 1993 και το 2000. Το Ιούνιο του 1989 διορίζεται για πρώτη φορά υπουργός (αναπληρωτής Εθνικής Οικονομίας και υπουργός Εργασίας στην κυβέρνηση Τζαννετάκη). Διετέλεσε επίσης υπουργός στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, στα υπουργεία Εμπορίου, από το 1990, και Γεωργίας, από το 1991 ως το Νοέμβριο του 1992, οπότε και παραιτήθηκε αφού διαφώνησε σε θέματα αρχής. Έγραψε πολλά άρθρα και μελέτες πολιτικού, κοινωνικού και οικονομικού περιεχομένου, τα οποία δημοσιεύθηκαν σε έγκριτες εφημερίδες και περιοδικά των Αθηνών, και πήρε μέρος σε διεθνή συνέδρια και κοινοβουλευτικές αποστολές. Υπήρξε επίσης μέλος της μόνιμης κοινοβουλευτικής αντιπροσωπείας του Συμβουλίου της Ευρώπης (ΣτΕ) κατά τη δεκαετία του '80 και σήμερα είναι μόνιμο μέλος της κοινοβουλευτικής αντιπροσωπείας του ΝΑΤΟ. Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων, κυριότερα των οποίων είναι τα εξής: "Ιδεολογία της Νέας Δημοκρατίας" μελέτη, αυτοέκδοση, 1976· "Με τόλμη" συλλογή άρθρων και μελετών, αυτοέκδοση, 1979· "Ημερολόγιο Κίνας 1978", αυτοέκδοση, 1980· "Ιδεολογία του μεσαίου χώρου" μελέτη, αυτοέκδοση, 1981· "Η δύση του πασοκικού μύθου", εκδ. Ελληνική Ευρωεκδοτική, 1988· κ.ά.
