Το βιβλίο ανατρέχει αρχικά στη γέννηση του κινηματογράφου και της κοινωνιολογίας, που γεννήθηκαν μαζί στα τέλη του 19ου αιώνα. Οι εικονολήπτες των αδελφών Lumiere δοκίμασαν από την πρώτη στιγμή να συλλάβουν με την εικόνα κάτι που αποτελεί το αντικείμενο και της ανθρωπολογίας: τους ανθρώπους και τις πρακτικές τις οποίες διαμορφώνουν στις σχέσεις με τους ομοίους τους και με το περιβάλλον. Ο Piault ολοκληρώνει τη διαδρομή του με τον σύγχρονο ανθρωπολογικό κινηματογράφο, που έχει απομακρυνθεί πολύ από τον στερεότυπο εξωτισμό του παρελθόντος και επιχειρεί να επεξεργαστεί όργανα ανταλλαγής και συνομιλίας ανάμεσα σε πρόσωπα που προέρχονται από διαφορετικούς πολιτισμούς.
