[...] Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει το δεύτερο Ιδιόμελο των Αίνων από τον Όρθρο της Μεγάλης Εβδομάδος. Ο χρωματικός δεύτερος ήχος δημιουργεί την προσήκουσα αρμονική ηχητική πλαισίωση για να ομολογηθεί ο νυσταγμός και η ραθυμία της ψυχής, η προσομοίωση με τις μωρές νεάνιδες (παρθένες). Η πύλη του νυμφώνος μεταγράφεται ποιητικότατα στα σπλάχνα των οικτιρμών του Δεσπότου. Ο υμνωδός παρακαλεί να τον εξαναστήσει ο Χριστός από το ζοφερό ύπνο (της αμαρτίας και) της ραθυμίας και να τον συναγάγει μαζί με τις φρόνιμες παρθένους στον θέιο νυμφώνα, όπου ήχος καθαρός εορταζόντων και βρώντων απαύστως, Κύριε δόξα σοι. [...]
