Όπως είχε πει και ο Mr. Κ μια μέρα που τρώγαμε οι τρεις μας σούσι στο σπίτι:
- Κανείς δε μπορεί να ζήσει μια ζωή ά-σουσι! Του άρεσε φαίνεται πόσο τραγουδιστό ακουγόταν όλο αυτό.
- Αφού το λες εσύ αγάπη μου, κάτι θα ξέρεις, είχε συνεχίσει το αστείο η Άννα.
- Αφού το λες εσύ. Αφού το λες. Αφού το. Αφούτο! (Επαναλάμβανε ο Mr. Κ λες και είχε πάθει εγκεφαλικό). Τι είναι το αφούτο; Ρώτησε τελικά την Άννα κατενθουσιασμένος, ενώ εγώ προσπαθούσα ακόμα να καταλάβω τι συνέβαινε.
Η Άννα τον κοιτούσε σκεπτική. Έπαιζε με τα ξυλάκια της και, κοιτώντας το σούσι στο τραπέζι, σκεφτόταν. Είχαν τον δικό τους κώδικα επικοινωνίας. Εγώ προσπαθούσα να καταλάβω πού το πήγαιναν.
- Αφούτο, ε; Ναι... Το αφούτο είναι σπέσιαλ συστατικό της ιταλικής κουζίνας, απάντησε τελικά η Άννα.
- Μμμμμμ... Ναι... Έχεις απόλυτο δίκιο. Είναι σαν την τρούφα! Σαν το σαφράν! Επιβεβαίωσε ο Mr. Κ.
Η Μαρία δυσκολεύεται να κατανοήσει αυτό που της συμβαίνει.
Η Άννα προσπαθεί να το αποδεχτεί.
Η Μαρία θα σοκαριστεί και θα θυμώσει.
Η Άννα θα το αρνηθεί και θα λυγίσει.
Η ζωή, τελικά, περίπλοκη.
Το γέλιο, όμως, αστείρευτο σε ένα ταξίδι που θα τις ενώσει για πάντα.
