ΤΡΟΠΙΣΜΟΙ
Ας φθαρώ λίγο λίγο
στο φως
λύγισέ με αλλιώς.
Κι όπως χάνομαι
—προοδευτικά—
στην πάχνη
απόηχος του κόσμου
γίνε
ή στάχτη.
* * *
Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΥΠΝΟΥ
Μέσα στα τείχη
άκου τη βαθιά σιωπή
τα παιδιά εξασκούνται
στη λήθη
οι τροφοί τα φιλούν
στα μαλλιά
κάποιο ποίημα
περιμένει την ώρα του
κάποιος λέει: είναι αργά.
