Χωρίς καλά καλά να συνειδητοποιήσει πώς, ο Αλέκος, ένας σαραντάρης καθηγητής αγγλικών, αναλαμβάνει χρέη γραμματικού του Νικήτα, νεαρού άστεγου της Αθήνας, φευγάτου απ' το σπίτι του απ' τα έντεκά του χρόνια και μεγαλωμένου στους δρόμους, ο οποίος τού διηγείται, προς συγγραφήν, ιστορίες από τον πλάνητα, περιπετειώδη βίο του. Μια παράνομη σχέση αναπτύσσεται ανάμεσά τους, δοσμένη σ' ένα αφηγηματικά άμεσο, εντούτοις πλάγια λόγιο ύφος.
Κι η ζωή της Αθήνας της δεκαετίας 1994-2004, όπου οι δύο φίλοι συγκατοικούν στο σπίτι του Αλέκου, λιγάκι σαν λαθρομετανάστες στην ίδια τους τη χώρα, αποδίδεται επιτροχάδην με ζοφερές πινελιές για το σήμερα (η φτώχεια, ο αλκοολισμός, η πορνεία, η αλλού ξημερωμένη κοινωνία του θεάματος), αλλά και με μια νοσταλγία για τη γλώσσα του οριστικά χαμένου κόσμου του ελληνικού δεκάτου ενάτου αιώνα. Ώσπου έρχεται το χοντρό μπλέξιμο.
