Οι γυναίκες στον Παπαδιαμάντη, μοναχικές αλλά δυναμικές φιγούρες, παλεύουν με τη φύση, τη ζωή, τον θάνατο, με τη χαρά και τη λύπη. Μάνες, γυναίκες, κόρες ξενιτεμένων, ναυτικών ή χαμένων ανδρών που συμμαχούν για να κερδίσουν την επιβίωση, το παρόν και το μέλλον των παιδιών τους, αποτελούν τον δραματουργικό καμβά του θεατρικού έργου Γυναίκες του Παπαδιαμάντη του Πέτρου Ζούλια. Με προεξάρχουσα γυναίκα-ηρωίδα τη Φραγκογιαννού-Φόνισσα, βασικό πρόσωπο της παπαδιαμαντικής δημιουργίας, στήνεται ένας χορός από κωμικά και δραματικά περιστατικά ζωής γυναικών στις αρχές του 20ού αιώνα, σε ένα απομονωμένο νησί της Ελλάδας.
