Ήταν μια παγερή νύχτα του Γενάρη. Άστραφτε ο ουρανός και βροντοκοπούσε. Ο αγέρας λυσσομανούσε ξεσηκώνοντας τους πεινασμένους λύκους. Ήχοι διαπεραστικοί ξεχύνονταν από κάθε μεριά. Ψυχή δεν κυκλοφορούσε στον δρόμο και το πανδοχείο ήταν άδειο και κλειστό. Περασμένα μεσάνυχτα ο πανδοχέας άκουσε να του χτυπούν την πόρτα. «Ώρα να σου πετύχει...» μουρμούρισε νυσταγμένος. Σηκώθηκε από το κρεβάτι απρόθυμα και πήγε να δει ποιος μπορεί να ήταν.
Άραγε, ποιος να ήταν ο νέος ταξιδιώτης που νύχτα ώρα έφτασε στο πανδοχείο, έμεινε για ένα μήνα και στο διάστημα αυτό άλλαξε τη ζωή της οικογένειάς του; Δάσκαλος, παραμυθάς, μάγος, σοφός ή μήπως... Από πού ερχόταν και πού πήγαινε; Κανείς δεν το έμαθε ποτέ. Το πέρασμά του, ωστόσο, σημάδεψε και ολόκληρη τη μικρή επαρχιακή πόλη και ταυτίστηκε με τη μοίρα της.
