"Άγνοια"
Αυτός ο κόσμος/
είναι ένα σύντομο βραχιόλι/
στο χέρι/
και στην καρδιά σιωπή./
Χρυσοποίκιλτο κουπί/
και κυλάς/
στις όχθες της παράξενης λίμνης/
από μέρα σε νύχτα/
τρεμοπαίζει το φως·/
όμως κάτι πολύτιμο/
αστράφτει/
είναι τοπάζι αυτό, πατέρα;/
Είναι η λιγοστή όψη/
των ήχων των αγγέλων/
καθώς ανεβαίνουν τον ουρανό/
το γελαστό τους φως. (από τη σελ. 8 του βιβλίου)
