Μέσα από νοσταλγικές εικόνες του παρελθόντος, η ποιήτρια μάς μεταφέρει εντόνως συναισθήματα και πάθη που άντεξαν στο πέρασμα του πανδαμάτορα χρόνου και διασώθηκαν μέσω της γραφής της. Εξυμνώντας τον έρωτα χωρίς να τον εξωραΐζει, μας μυεί στη χειμαρρώδη φύση του αφήνοντάς μας μια γλυκόπικρη επίγευση και θυμίζοντάς μας το τίμημα που ελλοχεύει πίσω από την εξιδανίκευσή του.
