Παντού γύρω μας υπάρχει πολύς πόνος, λύπη, ανέχεια και δυστυχία. Η πλεονεξία κάποιων ανθρώπων, η έχθρα ψυχής κάποιων άλλων, κάνουν την καρδιά διαρκώς να ματώνει. Θα σταματήσει το κράτος να κλέβει τους πολίτες; Θα σταματήσουν οι βουλευτές να λένε ψέματα; Θα σταματήσει η Εκκλησία να εκμεταλλεύεται τους "πτωχούς τω πνεύματι"; Θα σταματήσει η υποκρισία και ο φαρισαϊσμός; Θα σταματήσει ο άνθρωπος να είναι ο εχθρός του ανθρώπου;
Πληγώθηκε η καρδιά μου, μάτωσε, λίγο ακόμα και το αίμα θα γινόταν δάκρυα στα μάτια μου όταν ρώτησα έναν νέο άνθρωπο, που αναγκάστηκε να φύγει από τη χώρα για να δουλέψει στο εξωτερικό:
- Δε σκέφτεσαι να γυρίσεις στην πατρίδα;
- Ναι, θέλω να γυρίσω· για να πεθάνω εκεί.
Θεέ μου! Τι μάνα είναι αυτή που σπρώχνει μακριά τα παιδιά της;
Τι σκληρή, ακατέργαστη καρδιά έχει;
