Η πραγματική δομή και οι λειτουργίες του ανθρώπινου σώματος είναι, πιστεύουμε χωρίς να το πολυσκεφτούμε, παντού οι ίδιες, συνιστώντας μια καθολικά ισχύουσα "πραγματικότητα". Ωστόσο, αν στραφούμε στο παρελθόν, η εντύπωση αυτή κλονίζεται: ο λόγος περί του σώματος στις διάφορες ιατρικές παραδόσεις συχνά διαφέρει ριζικά, περιγράφοντας ξένους, σχεδόν άσχετους μεταξύ τους, κόσμους. Πώς είναι δυνατόν ο τρόπος αντίληψης ενός στοιχείου τόσο βασικού και οικείου, όπως του σώματος, να διαφέρει σε τέτοιο βαθμό; Ο Σιγκεχίζα Κουριγιάμα επιχειρεί μια διερεύνηση αυτού του θεμελιώδους ερωτήματος, προβάλλοντας τις διαφορές στις περιγραφές του ανθρώπινου σώματος ανάμεσα στην κλασική ελληνική ιατρική και την ιατρική της αρχαίας Κίνας. Αποκαλύπτοντας πως η πρόσληψη του σώματος είναι στενά συνδεδεμένη με τη συνολικότερη αντίληψη του εαυτού, η συγκριτική του έρευνα μας προκαλεί -κατ' ουσίαν μας αναγκάζει- να επανεκτιμήσουμε τις συνήθειες που διέπουν τον τρόπο με τον οποίο αισθανόμαστε και αντιλαμβανόμαστε.
