Ο Edmund Husserl χρωστά τη φήμη του όχι μόνο στην περίφημη φαινομενολογική μέθοδο, της οποίας υπήρξε ο ίδιος εμπνευστής και εισηγητής, αλλά κυρίως στην προσπάθειά του για μία ανανέωση και αναθεμελίωση της φιλοσοφικής σκέψης στον 20ό αιώνα. Στην παρούσα πραγματεία Η φιλοσοφία ως αυστηρή επιστήμη, το πρώτο κείμενο που δημοσίευσε ο Χούσσερλ μετά το μνημειώδες έργο του "Λογικές έρευνες", τίθενται τα θεμέλια μίας επαναξιολόγησης της φιλοσοφίας ως αυστηρής επιστήμης με τη βοήθεια της φαινομενολογικής μεθόδου, μέθοδος που έχει σαν αφετηρία της όχι απριορικές κρίσεις αλλά τα ίδια τα πράγματα, σύμφωνα με τα οποία οφείλουν να προσανατολίζονται οι κρίσεις. Η παρούσα πραγματεία, που πλαισιώνεται από ένα προλόγισμα και σύντομα διαφωτιστικά σχόλια του μεταφραστή, είναι η καλύτερη εισαγωγή στη σκέψη του Χούσσερλ, σκέψη που επηρέασε αποφασιστικά την εξέλιξη της σύγχρονης φιλοσοφίας.
O Edmund Husserl γεννήθηκε στο Πρόσνιτς της Μοραβίας το 1859 και πέθανε στο Φράιμπουργκ το 1938. Σπούδασε φιλοσοφία και μαθηματικά στη Λειψία και στο Βερολίνο και έκανε το 1887 την υφηγεσία του στη Χάλλη, όπου και δίδαξε ως το 1901. Από το 1901 ως το 1916 δίδαξε στο Γκαίτινγκεν και κατόπιν στο Φράιμπουργκ. Βασικά έργα του: "Philosophie der Arithmetik" (1891), "Logische Untersuchungen I-II" (1900-1), "Philosophie als strenge Wissenschaft" (1910-1), "Ideen zu einer reinen Phanomenologie und phanomenologischen Philosophie" (1913), "Formale und transzendentale Logik" (1929), "Meditations cartesiennes" (1932) κ.ά.
