Στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα, ο Αυστριακός Σίγκμουντ Φρόυντ, φυσιολόγος και ψυχίατρος, έθεσε με τις μελέτες του τις βάσεις της ψυχανάλυσης ως θεραπευτικής μεθόδου και έφερε επανάσταση στον τρόπο που ο σύγχρονος άνθρωπος αντιλαμβάνεται έννοιες όπως η συνείδηση και η σεξουαλικότητα.
Στην "Ψυχοπαθολογία της Καθημερινής Ζωής" ("Zur Psychopathologie des Alltagslebens", 1901), ο Φρόυντ αναζητά κρυμμένες προθέσεις, ενδόμυχες επιθυμίες και καταπιεσμένες σκέψεις, καλυμμένες πίσω από φαινόμενα όπως το ξέχασμα κύριων ονομάτων, η παρανάγνωση και η παραδρομή στη γραφή, τα ολισθήματα της γλώσσας και άλλες φαινομενικά τυχαίες και συμπτωματικές πράξεις, στις οποίες όλοι μας υποπίπτουμε καθημερινά.
