Σε ένα από τα πιο συναισθηματικά της πεζογραφήματα, η Le Guin εξερευνά τα όνειρα και τις στενοχώριες των κατοίκων τού Κλάτσαντ, της πολιτείας τού Όρεγκον, μιας παραλιακής κωμόπολης στην οποία κάποιοι άνθρωποι κουβαλούν τα όνειρα και τις στενοχώριες τους για ένα Σαββατοκύριακο ή για το υπόλοιπο της ζωής τους και, μερικές φορές, μαθαίνουν να διαβάζουν όσα η θάλασσα γράφει πάνω στην άμμο. Ο Θαλάσσιος Δρόμος είναι η ιστορία ενός συγκεκριμένου μέρους, που θα μπορούσε να είναι οποιοδήποτε μέρος, και ανθρώπων τόσο ξεκάθαρα σκιαγραφημένων ώστε θα μπορούσαν να είναι ο καθένας από εμάς.
