«Αλήθεια λέω» δοκίµασε να την πιέσει. «Υπάρχει κι άλλος κόσµος στο νησί, πέρα απ’ τον ξένο». Αλλάζοντας φορά, η Καλυψώ έπιασε να ξετυλίγει το νήµα απ’ τον αριστερό καρπό και να το τυλίγει πίσω στο κουβάρι. «Καλά θα κάνεις να κοιµάσαι περισσότερο» της πέταξε στο τέλος, χωρίς να την κοιτάζει. «Και να µην ονειρεύεσαι τόσο. Τα πολλά όνειρα βλάπτουν. Κι ας µην ξεχνάµε πως µας βαραίνει και τις δυο µια κούραση αιώνων». Έχουν περάσει αιώνες από τον απόπλου του Οδυσσέα, κι η Καλυψώ, πιστή στο όνοµά της, καλύπτει το νησί της µε την οµίχλη των πέπλων της, κρατώντας αθέατο τον κόσµο, αποµονώνοντας έτσι και τη Μελάνθη, την τελευταία δούλη που της έχει αποµείνει. Ώσπου µια µέρα φτάνει στο νησί ένας ξένος από τη σύγχρονη εποχή. Η άφιξή του θα γίνει αφορµή να ζωντανέψουν µνήµες από το παρελθόν, και να δοκιµαστεί η φιλοξενία αλλοτινών και τωρινών καιρών. Σιγά σιγά θ’ αρχίσει να βλέπει η Μελάνθη αυτά που δεν µπορεί να συγκαλύψει πια η Καλυψώ.
Η Δήμητρα Κολλιάκου γεννήθηκε το 1968 στην Αθήνα. Απόφοιτος της Φιλοσοφικής Αθηνών και διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, δίδαξε θεωρητική γλωσσολογία στο Πανεπιστήμιο του Newcastle (1995-2010) και τώρα διδάσκει αγγλικά στο Πανεπιστήμιο Paris Diderot (Paris 7) στο Παρίσι. Έχει γράψει μυθιστορήματα, νουβέλες και διηγήματα. Για το μυθιστόρημά της "Το μαγείο" (Εκδόσεις του Βιβλιοπωλείου της Εστίας) τιμήθηκε με το βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα Jim Wilson από το ΕΚΕΒΙ. Για το μυθιστόρημά της "Θερμοκρασία δωματίου" (Εκδόσεις Πατάκη) τιμήθηκε με το Athens Prize for Literature του περιοδικού "(Δε)κατα" και με το βραβείο μυθιστορήματος του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών.
