Πώς διαχειρίζεσαι γεγονότα, προσωπικές εκμυστηρεύσεις, συμπεριφορές εκτός πρωτοκόλλου, στιγμές αδυναμίας και χαλαρότητας, που όμως μαζί με τη δημόσια εικόνα ολοκληρώνουν πληρέστερα το πορτρέτο μεγάλων προσωπικοτήτων, την ύπαρξη και το έργο των οποίων καταγράφει η επίσημη ιστορία ως πρωταγωνιστών της ανθρώπινης περιπέτειας επί γης;
Ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου στην πολύχρονη δημοσιογραφική του διαδρομή ευτύχησε όχι μόνο να ζήσει από κοντά τον ελληνικό δημόσιο βίο των τελευταίων 60 χρόνων, αλλά και να συνδεθεί στενά με πολλές σημαντικές προσωπικότητες, μεταξύ των οποίων ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Χαρίλαος Φλωράκης. Τα όσα αξιομνημόνευτα αποκόμισε από την προσωπική σχέση μαζί τους, αν δεν καταγράφονταν, θα κατέληγαν ως μη συμβάντα. Συνεπώς, θα παρέμεναν άγνωστα για τους ενδιαφερομένους, και ιδιαίτερα για τους επίσημους βιογράφους τους, μολονότι μπορούν να συντελέσουν στην πληρέστερη κατανόηση των τριών σημαντικότερων πολιτικών ηγετών της ελληνικής μεταπολιτευτικής ιστορίας.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, για παράδειγμα, εξομολογείται ότι η πανίσχυρη Τουρκία δεν αντιμετωπίζεται παρά μόνο με τον διάλογο. Αν ο διάλογος κάποτε τερματιστεί, κάτι τέτοιο θα σημάνει ή πλήρη υποχώρηση της Ελλάδας σε όλες τις απαιτήσεις της Τουρκίας ή πόλεμο.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου εκφράζει ξαφνικά τη λύπη του που δεν μπορεί να εφαρμόσει και η δική του κυβέρνηση την εξαιρετικά επιτυχημένη οικονομική πολιτική του ομολόγου του στην Πορτογαλία, πρωθυπουργού Καβάκο Σίλβα, επειδή εκείνη είναι δεξιά ενώ η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι αριστερή.
Ο Χαρίλαος Φλωράκης αποκαλύπτει με ποιο συνταγματικά ανεκτό τρόπο θα εμπόδιζε τις συντεχνιακές απεργίες, οσάκις παραλύουν την ομαλή λειτουργία της οικονομίας και ταλαιπωρούν τους αδύναμους κυρίως πολίτες.
Πρόκειται για κάποιες από τις πολλές εκμυστηρεύσεις τους στον συγγραφέα-δημοσιογράφο Γιάννη Μαρίνο, ο οποίος έκρινε ότι επιβαλλόταν να τις φέρει στη δημοσιότητα για μια πιο ανθρώπινη προσέγγιση των τριών αυτών σπουδαίων πολιτικών.
Ο Γιάννης Μαρίνος είναι δημοσιογράφος. Άσκησε την ενημερωτική του αποστολή επί 46 χρόνια χωρίς κομματικές εξαρτήσεις και παράλληλες απασχολήσεις που κατ' αυτόν φαλκιδεύουν ή ακόμα χειρότερα επηρεάζουν την ελεύθερη και κατά το δυνατόν αντικειμενική κριτική προς κάθε κατεύθυνση. Σ' όλη αυτή την πολύχρονη διαδρομή εργάσθηκε αποκλειστικά και αδιατάρακτα στον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη, ξεκινώντας το 1953 κυρίως ως οικονομικός συντάκτης στο "Βήμα" και τον "Οικονομικό Ταχυδρόμο", εξελίχθηκε σύντομα σε αρχισυντάκτη του τελευταίου και από το 1965 σε διευθυντή του για 33 χρόνια. Επί δικτατορίας (1967-1974) αρθρογραφούσε και στα "Νέα" με το ψευδώνυμο "Ποπολάρος". Από την μεταπολίτευση και μετά έως και σήμερα αρθρογραφεί στο "Βήμα". Όταν το 1999 αποδέχθηκε την αποστολή του Ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας παραιτήθηκε από την ενεργό δημοσιογραφία, χωρίς να σταματήσει ως απλός πολίτης να σχολιάζει την επικαιρότητα. Μετά τη λήξη της ευρωβουλευτικής θητείας του, επανήλθε στην αδέσμευτη και ανένταχτη δημοσιογραφία. Η μαχητική και συχνά εναντίον του ρεύματος αρθρογραφία του, κυρίως στον "Οικονομικό Ταχυδρόμο", καθώς και οι συχνές ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εμφανίσεις του είχαν εκτιμηθεί τόσο ώστε να τιμηθεί από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με τον τίτλο του επίτιμου διδάκτορα, αλλά και με περισσότερες από 30 διακρίσεις, όπως ειδικό βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών και τα βραβεία δημοσιογραφίας Χριστόφορος Κατσάμπας, Ιδρύματος Μπότση, Κων/νος Καλλιγάς, από τον ΟΗΕ, από την Ένωση Ευρωπαίων Δημοσιογράφων και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Έχει ανακηρυχθεί επίτιμος δημότης από τους δήμους Αθηναίων, Ερμουπόλεως, Θήρας και Σύμης και έχει τιμηθεί με τον τίτλο του Μεγάλου Ρεφερεντάριου του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
