Ο Πέτρος εκείνη τη στιγμή κοντοστάθηκε, κοίταξε πρώτα το κόκκινο φανάρι, ύστερα το ρολόι του, ένα χαμόγελο έσκασε και πάλι στα χείλη του. Ξανάφτιαξε τη γραβάτα του, τακτοποίησε λίγο τα λουλούδια. Κόκκινα τριαντάφυλλα, κόκκινα σαν αίμα και αμέσως κατευθύνθηκε για την απέναντι μεριά του δρόμου.
Η άσπρη λιμουζίνα εκείνη τη στιγμή μπήκε στο τετράγωνο...
Η ανθοδέσμη έσπασε, τα κόκκινα τριαντάφυλλα σκόρπισαν, μαζί και τα όνειρά του...
