«Σύννεφα αθώων ηφαιστείων. Από την κορυφή του Καβομαλιά υψώνονται σύννεφα αθώων ηφαιστείων. Εκεί λίγο πριν κατάκοπος ο Πάρνωνας βυθιστεί στο Μυρτώο, στην κορυφογραμμή του πάλλευκα σύννεφα τον κοσμούν. Η ματιά από το πέλαγος δέχεται την μεγαλοπρέπεια. Με τη ρίζα τους στη γη κατάλευκα γαρύφαλλα ξεδιπλώνουν τα πέταλά τους, διεκδικώντας μια θέση στον ουρανό. Ηφαιστειακή η φύση δεν αφήνει σε τίποτα και σε κανέναν την αυταπάτη της σταθερότητας.» «Αφρισμένες ακρογιαλιές στον τόπο του αιώνιου καλοκαιριού. Ορμητικά κύματα διεκδικούν το έσχατο γήινο όριο. Κατάλευκη τους χαμογελάει η ακτή.»
