Ο Αλέξανδρος Αργυρίου, σημαντική μορφή των νεοελληνικών γραμμάτων και άνθρωπος με έντονη πολιτική συνείδηση, πραγματεύεται ορισμένες από τις πιο κρίσιμες στιγμές του ελληνικού εικοστού αιώνα: Δικτατορία του Μεταξά, Κατοχή και Αντίσταση, Εμφύλιος. Το κείμενο του Αργυρίου υπερβαίνει τη μορφή των "αναμνήσεων", του "απομνημονεύματος" και της "αυτοβιογραφίας", καθώς θέτει επιπλέον ζητήματα όπως η σχέση της ατομικής και της συλλογικής εμπειρίας, ο ρόλος του χρόνου στην οργάνωση της ιστορικής "εικόνας", η έννοια της ιστορικής αλήθειας και άλλα, ερωτήματα κρίσιμα για τη διαμόρφωση της μνήμης και άρα της ιστορικής συνείδησης.
