Σε όλη τη διάρκεια της λογοτεχνικής σταδιοδρομίας του, ο Ντοστογιέφσκι γράφει πολυάριθμες νουβέλες και διηγήματα, μέσω των οποίων προσεγγίζει τα θέματα που θα αναπτύξει αργότερα στα μεγάλα μυθιστορήματά του.
"Ποιητής της οδύνης", ο Ντοστογιέφσκι προβάλλει ακόμα και μέσα από τα πιο σύντομα έργα του ως συγγραφέας της απέχθειας, του ανείπωτου και της σιωπής, και το στοιχείο τούτο προσδίδει στο έργο του μια εκπληκτική διαχρονικότητα. Αυτή η κατάδυση στα έγκατα της συνείδησης πηγάζει από τη θέλησή του να εκφράσει τη ζωή στο μεγαλύτερο δυνατό βάθος.
Στον ανά χείρας δεύτερο τόμο περιλαμβάνονται δέκα νουβέλες και διηγήματα του μεγάλου δημιουργού που γράφτηκαν την περίοδο 1849-1877: από τον τρυφερό "Μικρό ήρωα" (γραμμένο το 1849 μέσα στη φυλακή!) και τον απολαυστικό "Κροκόδειλο", έως τη συγκινητική "Γλυκιά κοπέλα" και το "Όνειρο ενός γελοίου ανθρώπου", με το όραμα του συγγραφέα για μια κοινωνία βασισμένη στις αρχές του ανθρωπισμού και της αδελφοσύνης.
