ΝΥΧΤΑ ΔΙΑΣΠΑΡΤΗ από γαβγίσματα και άστρα Σαν από χρόνια παιδικά και σαν στο ύπαιθρο Πυκνοκατοικημένη όμως, σφύζοντας Υβριδικά όντα από μελάνι, που Με τη μουσική αλλάζουν σχήμα αδιάκοπα Σαν κάποιος να τα ονειρεύεται Όμως τον ονειρεύονται αυτά Και άθελά τους μεγαλώνουν εκτοπίζοντας Καταστροφή μεγάλη–
