Η παρούσα εργασία αποτελεί τμήμα μιας ευρύτερης έρευνας για την κατανόηση της κοινωνικοπολιτικής λειτουργίας του ελληνικού σχολείου τη μεταπολεμική περίοδο (1944).
Στοχεύοντας να καλύψει ένα σύστοιχο ερευνητικό κενό, εντάσσεται αναγκαστικά στο πεδίο των θεωρητικοπολιτικών συγκρούσεων της σημερινής συγκυρίας, μια και διασταυρώνεται ποικιλότροπα με παλιότερα και ιδίως νεότερα ομόλογα διακυβεύματα για την ιστορία της Κατοχής, της Απελευθέρωσης και του Εμφυλίου, δηλαδή με διακυβεύματα που αφορούν την ερμηνεία της ανάκτησης και διασφάλισης της αστικής εξουσίας διαμέσου και του σχολικού μηχανισμού από το 1940 και ύστερα.
