Το αυτοβιογραφικό ντοκυμανταίρ ενός παιδιού που γεννήθηκε στη δικτατορία του Μεταξά και ένεκα των ιδεών και, κυρίως, της στάσης των γονέων του απέναντι στα κοσμοϊστορικά γεγονότα ζει μέχρι την ενηλικίωσή του παρακολουθώντας τις εξορίες, τις φυλακές, τα βασανιστήρια και τα γερμανικά στρατόπεδα όχι ως κάτι το σπάνιο και εξαιρετικό αλλά ως καθημερινότητα αναπόφευκτη - σχεδόν "φυσιολογική". Ένα περιβάλλον καλλιτεχνών-διανοουμένων (Γιώργης Λαμπρινός, Σωτήρης Πατατζής, Μίμης Φωτόπουλος, Βασίλης Ρώτας, Μέμος Μακρής, Φοίβος Ανωγειανάκης, Μέλπω Αξιώτη, Στάθης Δρομάζος, Ντίνος Τσαλόγλου και πολλοί άλλοι) τοποθετεί τον ήρωα του βιβλίου σε προνομιούχο θέση σχετικά με τους ενδοιασμούς και τα ερωτήματα, τη στάση ζωής, τις αξίες της τέχνης, το ήθος και τη συμπεριφορά ανθρώπων οι οποίοι, χωρίς κανένα αντάλλαγμα, προσέφεραν τη ζωή τους για χάρη των ιδεών τους και μόνο. Κεντρική φιγούρα η μητέρα του, που βίωσε τα γεγονότα από τη θέση μιας εργαζόμενης γυναίκας και πλήρωσε για τις πεποιθήσεις της με "αναγκαστική εργασία" στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και με ανταμοιβή, μετά την Απελευθέρωση, την τετράχρονη εξορία σε ξερονήσια.
Όλα αυτά διαδραματίζονται σε ταπεινές γειτονιές μιας πόλης με ανθρώπινα μέτρα.
Σπουδές σκηνοθεσίας κινηματογράφου στη Μόσχα (1965-1970). Εργάστηκε ως σκηνοθέτης στο ραδιόφωνο (ΕΙΡ, 1961-1963) και στο θέατρο (θίασος Δημήτρη Χορν, 1962-1964). Ερεύνησε διεξοδικά τα διεθνή κινηματογραφικά αρχεία παλαιών επικαίρων (1971-1973), γεγονός που βοήθησε στην παραγωγή της σειράς "Πανόραμα του αιώνα" (33 ημίωρα επεισόδια με θέμα την Ελλάδα και τον κόσμο στον εικοσό αιώνα, ΕΡΤ 1982-1987), αλλά και στη δημιουργία του πρώτου, στην Ελλάδα, χρηστικού αρχείου κινηματογραφικών τεκμηρίων (Επίκαιρα) στο υπουργείο Εξωτερικών (1997-2000). Σκηνοθέτησε δεκάδες ντοκιμαντέρ, μεταξύ των οποίοων το "100 ώρες του Μάη" (1963-1964, μαζί με τον Δήμο Θέο) γύρω από τη δολοφονία του βουλευτή της Αριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη, το "Επισκεφθείτε την Ελλάδα" (διπλωματική εργασία στη Μόσχα), και για την ΕΡΤ το "Μουσικό οδοιπορικό με τη Δόμνα Σαμίου" (1976-1977), "Η ΕΡΤ στη Βόρειο Ελλάδα" (1977-1980), "Παρασκήνιο" (1980), "Ο Πειραιάς του Γιάννη Τσαρούχη" (1980), "Πανόραμα του αιώνα" (μαζί με τον Λέοντα Λοΐσιο, 1982-1987), "Ένας Οκτώβρης 75 χρόνων" (1989), "Σεργκέι Παρατζάνωφ" (1990), "Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο" (1992), "Αναζητώντας τη Βερενίκη" (1999) κ.ά.
Μεγάλου μήκους ταινίες: "Άρης Βελουχιώτης - Το δίλημμα" (1981), "Δοξόμπους" (1987) και "Γλέντι γενεθλίων ή Μία βουβή βαλκανική ιστορία" (1995).
Δίδαξε στα Πανεπιστήμια Κρήτης (1993-1997), Θεσσαλίας (2000-2002) και Πάντειο (2003) τις "Σχέσεις ιστοριας και κινηματογράφου"
