"Πειραιάς... πόλη με έντονα τα σημάδια του παρελθόντος. Ξεχωρίζουν σαν άφωνοι μάρτυρες εποχών που χάθηκαν μέσα στους αιώνες. Εγκαταλειμμένα αρχοντικά που πεισματικά αντιστέκονται στο χρόνο, άλλα που δεν μπορούν ν' αντέξουν και καταρρέουν, ενώ άλλα, πολύ λίγα, ξαναζούν την παλιά τους αίγλη. Αρχαία κτίσματα ξαναβλέπουν το φως, προκαλώντας το ενδιαφέρον στους περαστικούς, ενώ κομμάτια από πελώρια τείχη πάνω στα βράχια της Πειραϊκής, σύμβολα της εποχής τους, στέκονται αμετακίνητα χιλιάδες χρόνια. Στη φαντασία μας ζωντανεύει μια άλλη εποχή και ξεπροβάλλει πάνω από τ' αρχαία ερείπια μια πόλη που γεννά ερωτηματικά. Πώς να ήταν αυτή η πόλη; Τι θα μπορούσαν άραγε να μας αποκαλύψουν όλα αυτά τ' απομεινάρια του παρελθόντος; Πώς και πού θ' ανακαλύψουμε τις χαμένες ρίζες της;"
(απόσπασμα από το βιβλίο)
Οι εκδόσεις "Εντός", στην προσπάθειά τους να συμβάλουν στην ιστορία και στον πολιτισμό του τόπου, κυκλοφορούν το λεύκωμα της Άννας Αμπατιέλου "Πειραιάς - Ταξιδιώτες στο χρόνο". Με ιστορικές φωτογραφίες του Πειραιά κατά το 19ο αιώνα και παράλληλα με την εικονογράφηση της Νίνας Σταματίου-Κωτσάκη, οι εκδόσεις μας θέλουν να προσθέσουν ανάγλυφα στις παιδικές ψυχές του Πειραιά -και γιατί όχι και στους μεγαλύτερους- έναν ακόμη λόγο να είναι υπερήφανες για την ιδιαίτερη πατρίδα τους. Αρχαιότητα και μετέπειτα Ιστορία ξεδιπλώνονται σ' αυτό το λεύκωμα με στοιχεία, ημερομηνίες και φωτογραφίες εποχής, πλάθοντας το "μύθο" του πρώτου λιμανιού της χώρας, χώρου ζωτικού, απ' όπου πέρασαν "Ευρωπαίοι" και μαγεύτηκαν... Πιστεύουμε ότι ο Πειραιάς αποτελεί πόλη-σύμβολο ακόμα και στις μέρες μας, τόπο ιδιαίτερο και ξεχωριστό, που αξίζει να ανακαλύψουμε και να γνωρίσουμε...
Η Άννα Αμπατιέλου - Ποσάντζη γεννήθηκε στο Λεωνίδιο Κυνουρίας. Λίγο πριν απ' τον πόλεμο του 1940, εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στην Αθήνα. Από το 1957 μένει μόνιμα στον Πειραιά. Το 1943 οργανώνεται στην Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων (Ε.Π.Ο.Ν.) και συμμετέχει ενεργά στον απελευθερωτικό αγώνα του λαού μας. Για τη δράση της αυτή συλλαμβάνεται το 1948 και μένει κρατούμενη για 4 χρόνια στα στρατόπεδα "πειθαρχημένης διαβίωσης πολιτικών εξορίστων γυναικών" στη Χίο, Τρίκκερι, Μακρόνησ και πάλι Τρίκκερι. Από το 1956 είναι μέλος της Ε.Δ.Α. μέχρι την ημέρα του πραξικοπήματος της χούντας το 1967. Την ίδια μέρα συλλαμβάνεται και μένει εξόριστη για 3 χρόνια στη Γυάρο και την Αλικαρνασσό. Στη διάρκεια της εξορίας της επικοινωνεί με τα παιδιά της με μικρές ιστοριούλες που γράφει και τις στέλνει όποτε βρίσκει την ευκαιρία... Αυτό έγινε αφορμή ν' ασχοληθεί αργότερα με το γράψιμο παιδικών βιβλίων αξιοποιώντας τον λίγο χρόνο που της έμενε μετά τη δουλειά της δακτυλογράφου και τις άλλες υποχρεώσεις που είχε. Το 1987 εκδίδει το "Ήταν μια χαρούμενη πλαγιά" που μέχρι τώρα έχει επανεκδοθεί εφτά φορές. Ακολουθεί το "Γνωριμία με τα νεοκλασικά σπίτι της γειτονιάς" το 1991. Το 1999 επιμελείται την επανέκδοση του παιδικού βιβλίου του αξιόλογου συγγραφέα Haward Fast, "Ο Τόνης και η μαγική πόρτα" σε μετάφραση Αλίκης Παπαθεολόγου. Από το 1987 είναι μέλος της Παμπειραϊκής Επιτροπής Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (Π.Ε.Δ.Δ.Α.) που έργο και σκοπός της είναι η ηθική και υλική συμπαράσταση προς τους λαούς και τις ομάδες και ιδιαίτερα των παιδιών, των διαφόρων περιοχών της γης, που υφίστανται τις συνέπειες από τα αντιδημοκρατικά και βάρβαρα καθεστώτα.
