Η ποιήτρια μέσα από τις συνθέσεις της αντικατοπτρίζει με λυρικό τρόπο τη νοσταλγία, την αγάπη, την ομορφιά της φύσης, το φως της ψυχής, τη λατρεία για την πατρίδα.
Οι στίχοι της δημιουργού ηρεμούν και δωρίζουν πνευματική ανάταση στον αναγνώστη με το γλωσσικό πλούτο και τη χαρμόσυνη ροή τους.
Η Ανατολή Ακριτοπούλου-Τουγιαννίδου γεννήθηκε το 1935 στη Μολόχα Βοΐου Κοζάνης. Με το ξέσπασμα του εμφυλίου πολέμου μετακόμισε με την οικογένειά της στη Νεάπολη και το 1948 δέχτηκε εθελοντικά την εγκατάστασή της στην Ιωσηφόγλειο παιδούπολη (Άγιος Χαράλαμπος Νέας Σμύρνης) στην Αθήνα. Για δυο χρόνια έζησε εκεί, μακριά από τις μπόρες του πολέμου. Εκεί τελείωσε το πρωτοβάθμιο σχολείο, σ' ένα περιβάλλον όπου για πρώτη φορά γνώρισε τη λογοτεχνία, το θέατρο και τη μουσική. Ταυτόχρονα ανακάλυψε την αγάπη της για τα γράμματα και την τέχνη, κάτι που τη συνόδεψε στη μετέπειτα ζωή της.
Νιόπαντρη ακολούθησε τον άντρα της στη Στουτγάρδη της Γερμανίας, με την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.
Σκληρή δουλειά σε διάφορα εργοστάσια, μια μεγάλη οικογένεια με πέντε παιδιά, δεν την εμπόδισαν να εκφράζει τις σκέψεις και τα συναισθήματά της με στίχους.
Το βιβλίο "Στο πέρασμα του χρόνου" είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή.
