Ταξιδιώτες της βροχής

Την πιο γλυκιά μας μελωδία
Νεκροί συνθέτες ψιθυρίζουν
Και ποιητές ερασιτέχνες
Γράφουν στιχάκια που στριγγλίζουν.
Πέρα απ` τα πέρατα του κόσμου
Σε ατραπό χαμένης γνώσης
Του φεγγαριού αχτίδα δωσ` μου
Και τη μαγεία μου θα νιώσεις...