Ο ιερεύς καλείται να κινήται και να λειτουργή εντός του κόσμου ως δέκτης και προβολέας της ακτίστου Χάριτος του Τριαδικού Θεού, την οποία αποκτά μέσω της εν Χριστώ ζωής και της μυστικής εκκλησιαστικής εμπειρίας του. Άρα ο προσωπικός του φωτισμός αποτελεί όρο sine qua non, για να φωτίση κατόπιν τους "εν σκότει καθημένους".
