Το «γιαχνί» είναι ένα απλό και ταπεινό φαγητό, μα η διαδικασία να το πετύχεις «ψημένο, λιωμένο κι αμάλαγο» μπορεί να οδηγήσει στην κατάκτηση μιας αίσθησης ισορροπίας και αρμονίας, στην κατάκτηση του μέτρου. Ένα παιδί ανακαλύπτει τους άξονες που πάνω τους θα πατήσει, για να αντλήσει τη δύναμη να πορευτεί σ’ έναν περίπλοκο κόσμο, να σπουδάσει γιατρός, να γίνει αναισθησιολόγος. Η προσπάθεια να ζήσει, να νιώσει, να «γίνει άνθρωπος».
Μια σύζευξη μαγειρικής, ιατρικής, αναισθησίας και αναισθησιολογίας, με κριτική ματιά στις επιρροές και τις επιδράσεις του κοινωνικού περίγυρου.
