Στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα, ο Αυστριακός Σίγκμουντ Φρόυντ, φυσιολόγος και ψυχίατρος, έθεσε με τις μελέτες του τις βάσεις της ψυχανάλυσης ως θεραπευτικής μεθόδου και έφερε την επανάσταση στον τρόπο που ο σύγχρονος άνθρωπος αντιλαμβάνεται έννοιες όπως η συνείδηση και η σεξουαλικότητα.
Στο σύγγραμμα "Το Μέλλον μιας Αυταπάτης" (Die Zukunft einer Illusion), που γράφτηκε το 1927, ο Φρόυντ δίνει τη δική του ερμηνεία για τις ψυχολογικές καταβολές των θρησκευτικών αντιλήψεων, παρουσιάζοντας τη θρησκευτική διαπαιδαγώγηση ως ανασταλτικό παράγοντα στην πρόοδο του ανθρώπινου πολιτισμού.
