Το Μουσείο της άνευ όρων συνθηκολόγησης του Βερολίνου αποτελούσε, στη διάρκεια των «ενδοοικογενειακών» πολέμων της Γιουγκοσλαβίας, τόπο συνάντησης των προσφύγων από τις εμπόλεμες περιοχές.
Η συγγραφέας, θαμώνας αυτού του Μουσείου και εξόριστη σε αναζήτηση πολιτικού ασύλου, περιγράφει το δράμα της ως ανθρώπου χωρίς πατρίδα, αναζητεί τις μνήμες της στα πατρικά εδάφη, ενώ ταυτόχρονα διηγείται τη ζωή της στη Δύση και την ερωτική της περιπέτεια με τον κατά πολύ νεότερό της Αντόνιο στη Λισαβόνα. Ένα πικρό, λυρικό, μελαγχολικό βιβλίο από τη γνωστότερη συγγραφέα της Κροατίας.
