Ένα καινούριο κράτος, μια παλιά δημοκρατία. Δεκατρείς αποικίες-"επαρχίες" του βρετανικού στέμματος, που έγιναν η ισχυρότερη δύναμη της υφηλίου. Ένα οιονεί μοναρχικό μοντέλο αιρετής εξουσίας, που επελέγη ως σύμβολο εθνικής ταυτότητας και ως αντίβαρο στις εξουσίες του κληρονομικού άρχοντα της μητρόπολης. Μια αδύναμη και πολλαπλά οριοθετημένη κεντρική εξουσία, επιστεφόμενη από έναν παντοδύναμο πρόεδρο, το μόνο ουσιαστικά εθνικό αιρετό όργανο ενός ομοσπονδιακού πολιτικού μορφώματος. Μια χώρα, επίσης, συχνά πρόθυμη να πραγματοποιεί επίδειξη δύναμης, αλλά πάντα έτοιμη για σπονδές στον φιλελεύθερο ιδεαλισμό. Μια κοινωνία, τέλος, με αναρίθμητες ταυτότητες, ετερότητες και πολυειδείς βιοποικιλότητες, οι οποίες ωστόσο σχεδόν πάντα εκφράζονταν πολιτικά μέσα από δύο μόνο δεσπόζουσες πολιτικές δυνάμεις.
Αυτές τις ιδιαιτερότητες του πολιτικού συστήματος των ΗΠΑ, κυρίως δε τον σταθερά δικομματικό του χαρακτήρα, επιχειρεί να ερμηνεύσει το παρόν έργο. Επιπρόσθετα, σε ένα βασικό παράρτημα, ο συγγραφέας διερευνά τη σκοπιμότητα, τη δυνατότητα και τις προϋποθέσεις "μεταμόσχευσης" του προεδρικού μοντέλου δημοκρατίας στη χώρα μας.
