Στη Ρωσία, μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση. Ο νεαρός Ντβάνοφ έχει συμμετάσχει ως θερμαστής στις εμφύλιες μάχες των Κόκκινων εναντίον των Λευκών. Ο διεθνιστής Κοπιόνκιν, καβάλα στο άλογο Προλεταριακή Δύναμη, αναζητά τον τάφο της Ρόζα Λούξεμπουργκ, στη μνήμη της οποίας θέλει να κάνει ανδραγαθήματα. Θα συναντήσουν άραγε στη διαδρομή τους την υλοποίηση του σοσιαλιστικού ιδεώδους; Φημολογείται ότι στο Τσεβενγκούρ, μια πόλη της στέπας, ο κομμουνισμός έχει ήδη ανατείλει. Έντεκα μπολσεβίκοι και ο αρχηγός τους αφανίζουν την τοπική μπουρζουαζία και χτίζουν τον παράδεισο επί της γης μαζί με τον πάμφτωχο πληθυσμό· μα η ιστορία τους είναι μια ιστορία κολοσσιαίας αποτυχίας, τα πάντα είναι πλέον βυθισμένα στη μελαγχολία και στο σκοτάδι. «Μέσα στη νύχτα, μια χούφτα άνθρωποι πέρασαν από τον κομμουνισμό στο Άγνωστο». Νέα μετάφραση και έκδοση για το διαχρονικό αριστούργημα του ιδιοφυούς Αντρέι Πλατόνοφ. Ο συγγραφέας είχε γράψει στον Μαξίμ Γκόρκι ότι το μόνο που επιδίωξε με το συγκεκριμένο μυθιστόρημα ήταν να σκιαγραφήσει τις απαρχές της κομμουνιστικής κοινωνίας. Ο άλλος έσπευσε να το επικρίνει με σφοδρότητα, αλίμονο, επειδή οι ήρωες παρουσιάζονταν ως ημίτρελοι και όχι ως επαναστάτες.
Ο Αντρέι Πλατόνοβιτς Πλατόνοφ (ψευδώνυμο του Α. Π. Κλιέμτοφ) γεννήθηκε το 1899 στο Βορόνεζ, πρώτος από τα 11 παιδιά ενός μηχανικού τρένων, εργάτη μετάλλων και αυτοσχέδιου εφευρέτη. Μετά το Δημοτικό εργάστηκε ως ξυλουργός, θερμαστής, εργάτης σε χυτήριο, βοηθός μηχανοδηγού. Σπούδασε στο Πολυτεχνείο του Βορόνεζ και συγχρόνως άρχισε να δημοσιογραφεί. Το 1920 παραιτήθηκε από δόκιμο μέλος του Κ. Κ. Συνδύασε την εργασία του ως τεχνικού με την συγγραφική δραστηριότητα, θεωρώντας την πρώτη ως κοινωνικό του καθήκον. Το 1927 εγκατέλειψε την υπηρεσία του και επιδόθηκε αποκλειστικά στο γράψιμο. Το 1929 κατηγορήθηκε για αναρχικές και ατομικιστικές τάσεις με σοβαρό αντίκτυπο στην οικονομική του κατάσταση. Το 1931 ο Στάλιν απαγόρευσε την δημοσίευση των έργων του. Το 1937 με χαλκευμένες κατηγορίες ο 15χρονος μοναχογιός του Πλάτων εγκλείσθηκε στα Γκουλάγκ, απ' όπου ελευθερώθηκε το 1941, άλλα πέθανε το 1943 από φυματίωση. Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ο Πλατόνοφ υπηρέτησε στο μέτωπο ως πολεμικός ανταποκριτής. Μετά τον πόλεμο θεωρήθηκε "συκοφάντης της Σοβιετικής οικογένειας" και οι διώξεις του συνεχίστηκαν μέχρι τον θάνατό του -λέγεται από φυματίωση- το 1951. Τα σημαντικότερα έργα του: "Ο υδατοφράκτης του Επιφάνιου", "Τσε-Τσε-Ο", "Ο διαπορών Μακάρ", "Τσεβενγκούρ", "Λάκκος", "Επ' ωφελεία", "Ο ποταμός Ποτουντάν".
