Η ζωή είναι μικρές στιγμές χαράς ανάμεσα στους
κύκλους του μεγάλου Πόνου...
Να είναι έτσι;
Μπορεί και όχι …
Αλλά, να …
Κάπου εκεί μετράς και τις Απώλειες όπου δίνουν
νόημα στην ανάμνηση και στην ελπίδα μιας νέας
συνάντησης στις εσχατιές της ύπαρξής μας.
Εκεί που ο Χρόνος σταματά και η συμπαντική αιωνιότητα
στροβιλίζεται στο δικό της χορό.
Και είναι κείνες οι μικρές σταγόνες χαράς που σε
συντροφεύουν στο δικό σου Νόστο, στο δικό σου
οριστικό ταξίδι.
