Ο Μάτι μαζί με τον ολιγόλογο φίλο του, τον Νίιλα μεγαλώνουν στην Πάγιαλα, μια γειτονιά πλούσια σε παιδιά, που ο απλός λαός αποκαλεί Βιτουλαγιένκε, ή, εν συντομία, Βίτουλα, μια λέξη που με τον δικό της ωμό τρόπο δοξάζει τη γυναικεία γονιμότητα.
Βρισκόμαστε στις δεκαετίες του εξήντα και του εβδομήντα, όπου οι δρόμοι ασφαλτοστρώνονται, οι μικρές αγροτικές μονάδες εγκαταλείπονται και η ροκ-μουσική μόλις έχει κάνει την εμφάνισή της. Αλλά, οι παλαιότερες γενιές, προβάλλουν γερή αντίσταση στους νεωτερισμούς. Βαθιά μέσα τους είναι ακόμη ριζωμένες οι μνήμες από τα χρόνια της φτώχειας της δεκαετίας του τριάντα, καθώς και η αυστηρή θρησκευτική τους κληρονομιά.
