ΕΥΧΗΝ ΟΔΥΣΣΕΙ
Το φως της οθόνης στο πρόσωπό σου
μες στο μικρό, ημίφωτο δωμάτιο
κι εσύ ακολουθείς –
μυστικοί κωδικοί,
κρυφά μονοπάτια, εικόνες, ήχοι, φωνές
οι φίλοι που βλέπεις αλλά δεν μπορείς
ν’ αγγίξεις, το θέατρο σκιών –
την ώρα που έξω
ξημερώνει, σαν Οδυσσέας που δεν γύρισε ποτέ
περιπλανιέσαι μόνος σου σε ξένους τόπους
και περιμένεις· μια κάθαρση, μια επιστροφή
έστω τυχαία, έστω για λίγο, έστω ψηφιακή.
