Ένα ψυχολογικό ταξίδι από την Ελλάδα των 90ς στην Ελλάδα της κρίσης, με κέντρο έναν έρωτα: έναν έρωτα για την ελευθερία, έναν έρωτα για έναν άνθρωπο. Ένα ταξίδι στην Ευρώπη με εικόνες, λόγια και στιγμές που σημάδεψαν και διαμόρφωσαν μια στάση ζωής.
Μία πορεία αναζήτησης των ανθρώπινων σχέσεων και των αισθημάτων που γίνονται αποσκευές στο ταξίδι μας στον κόσμο.
Στο πέρασμα από την παιδική ηλικία στην πρώτη εφηβεία, ο Γιάννης συνειδητοποιεί τη μοναξιά του μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον, αλλά και την παράνοια της ελληνικής πραγματικότητας στην οποία καλείται μεγαλώνοντας να «προσαρμοστεί». Έφηβος αργότερα, θα ερωτευτεί με όλη την αφέλεια της πρώτης αγάπης τη Χ. και θα παγιδευτεί σε έναν συναισθηματικό λαβύρινθο χωρίς μίτο και χωρίς λογική.
Θα καταφέρει να δραπετεύσει από όλα στα 23 του, αναζητώντας ένα καινούργιο περιβάλλον στην Αγγλία. Θα πάρει μαζί του ό,τι αγαπάει στο πρόσωπο της Χ., αλλά θα ξυπνήσει βίαια ένα χάραμα στο Λονδίνο, αντικρίζοντας την ενηλικίωση και το τέλος της αθωότητας. «Μη με πετάς…»
Η απώλεια θα μείνει ανεξήγητη να του κρατάει συντροφιά. Ανομολόγητη, γεμάτη τύψεις, ντροπή. Ακυρωμένο συναίσθημα κατ’ απαίτηση της λήθης που απαιτούν η ωριμότητα και οι κοινωνικές συμβάσεις.
Μνήμες και εμπειρίες που πρέπει να σβηστούν, να θαφτούν με το στανιό, ως ανάξιες αναφοράς: «Τι πας και θυμάσαι;» Και όμως οι μνήμες μάς καθορίζουν – και μόνο όταν γενναία τις αντικρίσουμε, θα βρει η ψυχή τα συμπεράσματά της για να γαληνέψει.
