Κατά το 2021 μαζί με όλους τους άλλους μεγάλους ιστορικούς συμβολισμούς που αυτό περικλείει, η χώρα μπορεί να καμαρώνει για το πρώτο σοβαρό και μεγάλο της έργο κατά τον νέο αιώνα. Να προσθέσει έναν ακόμη. Την καθοριστική της συμβολή στον νέο Ευρωπαϊκό, Ευρασιατικό και Αφροευρωπαϊκό ταυτόχρονα, ενιαίο χώρο. Ενεργειακό, Σιδηροδρομικό, Οδικό, Θαλάσσιο. Εκτός δηλαδή από γεωιστορική, γεωπολιτισμική και γεωναυτική πρωτεύουσα χώρα της υψηλίου, που ήδη από αρχαιοτάτων χρόνων έχει πολιτογραφηθεί ως τέτοια, της δίνεται μια νέα μεγάλη ευκαιρία. Να μπορεί επίσης να γίνει γεωοικονομική. Ακόμη διατροφική και γαστρονομική. Όλες αυτές από κοινού με τις δεδομένες επίσης γεωηθική και γεωμορφωτική, αρκούν ώστε να συνθέσουν τη γεωστρατηγική και τη γεωπολιτική. Από την πρωτεύουσα που την έκαναν χώρα, να πάμε στη χώρα που θα την κάνουμε πρωτεύουσα.
Ο Χρήστος Κηπουρός γεννήθηκε το 1949 στην Κομοτηνή. Σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο Πολυτεχνείο Θεσσαλονίκης. Εκλέχτηκε δύο φορές Βουλευτής Έβρου (1993-1996 και 1996-2000). Απεχώρησε από την Κ.Ο. του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στις 23 Φεβρουαρίου 1999. Είναι μέλος της Πολιτικής Συντονιστικής Επιτροπής της Δ.Π.Ε. Μεταξύ των έργων του περιλαμβάνονται: "Δεν θέλουμε η Θράκη να γίνει νέα Κύπρος" (1989), "Αναγέννηση ή μεταμορφισμός" (1990), "Για ένα νέο οικολογισμό" (1990), "Θράκη! Θράκη! Το ένοχο φιλί της Αθήνας" (1991), "Η Θράκη θέλει αγώνα" (1994), "The Greek Egnatia" (1995), από κοινού με τους Ηλία Ευαγγελίδη, Μιχάλη Χαραλαμπίδη, Κωνσταντίνο Γάτσιο και Δημήτρη Μάρτο.
Μη Διαθέσιμο
