Το "Ακρόπολις εξπρές" είναι το τρένο που μεταφέρει ελπίδες, προσδοκίες και όνειρα, από τη μεταπολεμική Ελλάδα της δεκαετίας του ΄60 στη Γερμανία, που αγωνίζεται να αναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες του πολέμου.
Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου παρακολουθούμε τις ιστορίες των διαφορετικών ηρώων, που με ένα φτερούγισμα στην καρδιά εξορμούν για να κατακτήσουν μια καινούργια ζωή, μακριά από την Ελλάδα της δυστυχίας, με μόνη τους αποσκευή την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Συναντιούνται σ’ ένα εργοστάσιο κατασκευής αλυσοπρίονων, σε μια μικρή πόλη έξω από τη Στουτγκάρδη. Κοινός τους στόχος η κατάκτηση του ονείρου.
Ο Φίλιππος, επίδοξος φοιτητής αποχαιρετά τον σκληρό πατέρα του στο σταθμό, με ένα εισιτήριο στην τσέπη, σκοπεύοντας να φτάσει όσο το δυνατό μακρύτερη, στην καρδιά της Γερμανίας, χωρίς στόχο ή προορισμό.
Ο Πιέρ, κομπάρσος στο Περοκέ, όμορφος και επίδοξος ζεν - πρεμιέ, στα αζήτητα και στα μπουλούκια της επαρχίας, υπηρέτης της τέχνης του θεάτρου και της ποιότητας, ξεκινάει για θεατρικές σπουδές στο Βερολίνο.
Ο Γεράσιμος και η Φιλιώ, βοσκοί από τη Μουργκάνα, η Μαρίνα από τον προσφυγικό μαχαλά της Κατερίνης, χήρα με δυο γιούς, ο Πάρις, εργένης εκ πεποιθήσεως που φεύγει από τη Ελλάδα για να αποφύγει τη δέσμευση, όλοι αυτοί οι άνθρωποι και ακόμα περισσότεροι, συνθέτουν ένα γαϊτανάκι εύθυμο, σοβαρό, ταλαιπωρημένο και άκρως ζωντανό. Η πείνα για ζωή και εμπειρίες ξεχειλίζει μέσα στις σελίδες, κάθε ιστορία προσωπική και βαθιά ανθρώπινη, εκπλήξεις σε κάθε σελίδα, ένταση σε κάθε πρόταση.
Ο Δημήτρης Μαργαριτόπουλος γεννήθηκε το 1941 στον Βαπτιστή Κιλκίς. Σπούδασε γεωπονία στο Πανεπιστήμιο Hohenheim της τότε Δυτικής Γερμανίας. Κατοικεί στη Θεσσαλονίκη. Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς σε εφημερίδες και περιοδικά. Έχει γράψει τα μυθιστορήματα "Ένα πηλίκιο άγριες φράουλες" (2001), "Οι τελευταίοι της μεγάλης τρέλας" (2003) και "Ακρόπολις εξπρές" (2004).
