Σε ένα βαρύ από την υγρασία Παρίσι, μια νέα γυναίκα μιλά και ζωγραφίζει βίαιους πίνακες, όπου αποτυπώνονται οι μνήμες μιας κακοποιημένης παιδικής ηλικίας από έναν υπερβολικά "στοργικό" θείο, καθώς και τα συναισθήματα για τις αλήθειες και τα ψέματα που ανακαλύπτει μετέπειτα στη ζωή της. Η αφήγηση ρέει, με έναν εσωτερικό μονόλογο ποταμό, με μικρές φράσεις, που στο αποκορύφωμα της συγκίνησης κόβονται, όταν οι εικόνες της πόλης σταματούν την εξομολόγηση, το πέρασμα από το παρόν στο παρελθόν, τις σιωπές, τις ενοχές και τις ομολογίες.
Η Gisele Fournier, συγγραφέας τεσσάρων ακόμα έργων, στο "Αλήθειες και ψέματα", που τιμήθηκε με το βραβείο FNAC Γαλλίας 2004, χρησιμοποιεί με επιτυχία όλα τα εργαλεία του ψυχολογικού μυθιστορήματος και της μελέτης ενός χαρακτήρα.
