Άρης: Τίτα;
Τίτα: Ναι;
Άρης: Εσύ θυμάσαι από πριν να γεννηθείς άμα ήξερες ότι θα γινόσουνα κορίτσι;
Τίτα: Όχι.
Άρης: Θυμάσαι άμα διάλεξες εσύ τι θα γίνεις;
Τίτα: Όχι, δε θυμάμαι... Εσύ θυμάσαι;
Άρης: Ούτ' εγώ! Άρα μπορεί και να μην το διαλέξαμε εμείς!
Τίτα: Ναι, μπορεί!
Άρης: Άρα αφού δεν το διαλέξαμε εμείς... γιατί μαλώναμε;
Τίτα: Δεν ξέρω... (παύση). Κι άμα το διαλέξαμε; Πάει να πει πως πρέπει να μαλώνουμε;
Άρης: Ε; (το σκέφτεται) Όχι... Δίκιο έχεις! Και πάλι δεν πρέπει!
