Ένας παλαιός δάσκαλος θυμάται όσα έσβησε ο χρόνος. Περιστατικά και γεγονότα μιας άλλης εποχής, συμβάντα της καθημερινότητας, πρόσωπα άσημα και επώνυμα, συνθέτουν γλαφυρά την βαρυσήμαντη μικροϊστορία της κυπριακής υπαίθρου.
Οι αφηγήσεις ρέουν σαν τρεχούμενο νερό της μνήμης, ζωντανεύοντας ξεχασμένες νοσταλγίες, ξυπνώντας παλιά όνειρα, λουσμένα στην μαγεία της λήθης, ανασταίνοντας το ωραίο, προχθεσινό παρελθόν μας.
Λαϊκά ιδεολογήματα, γοητευτικές προλήψεις και προκαταλήψεις, μεταφυσικές δοξασίες και αντιλήψεις, δεισιδαιμονίες και παραδόσεις συμφύρονται με τα λαογραφικά και ιστορικά στοιχεία, ανυψώνοντας τήν αφηγηματική ατμόσφαιρα και την αισθητική στα επίπεδα της λογοτεχνικής τέρψης.
Μακριά από την αστική συμφόρηση, την ηχορύπανση και την ξηρασία της πόλης, τα καταπράσινα διηγήματα του συγγραφέα μυρίζουν μούστο, τσίπουρο, θυμάρι και χωριάτικο φρεσκοψημενο ψωμί, που σε παίρνει πίσω, για να ξαναζήσεις την δροσιά και την αρχοντιά της παρθένας φύσης και του κυπριακού χωριού.
Ανδρέας Μακρίδης
Ο Πραξιτέλης Νικολάου γεννήθηκε στις 3 Αυγούστου 1929, σ' ένα από τα κρασοχωρια της επαρχίας Λεμεσού, την Λάνια. Αφού τελείωσε το δημοτικό σχολείο του χωριού του, φοίτησε στο ελληνικό γυμνάσιο Λεμεσού και μετά στο διδασκαλικό κολλέγιο Μόρφου (Teachers Training College). Ακολούθως, πήρε τον πρώτο του διορισμό σαν δάσκαλος στο χωριό του, στην Λάνια και εν συνεχεία σε άλλα χωριά. Από το 1970 ως το 1984 υπηρέτησε ως Κοινοτάρχης στο Κολόσσι, στο χωριό, στο οποίο εγκαταστάθηκε με την οικογένεια του. Ασχολήθηκε με την εσπεριδοκαλλιέργεια και έγινε αντιπρόεδρος του Παναγροτικού Συνδέσμου και αργότερα υπηρέτησε στην Επιτροπή του Παγκυπρίου Συνδέσμου Εσπεριδοκαλλιεργητών. Δημοσίευσε αρκετά άρθρα και επιστολές στις εφημερίδες, για τη στήριξη της εσπεριδοκαλλιέργειας, καθώς και άλλα πολιτικού περιεχομένου. Ασχολήθηκε εν μέρει και με την ζωγραφική και δύο από τους πίνακες του, οι οποίοι αναφέρονται στην Τουρκική Εισβολή στην Κύπρο βρίσκονται στην Κρατική Πινακοθήκη στη Λευκωσία. Το βιβλίο «Αναδεύοντας τη χόβολη» είναι το πρώτο, που εκδίδει.
