Σ' αυτό το βιβλίο πρωταγωνίστρια είναι η καθημερινότητα της χουντικής περιόδου, αυτή η μελαγχολική, αυτή η ζοφερή καθημερινότητα, που έμελλε να κρατήσει εφτά ολόκληρα χρόνια.
Πρωταγωνίστρια η καθημερινότητα του παράνομου Ηλία που μαζί με φίλους και συγγενείς, αλλά και απλούς ανθρώπους της γειτονιάς, που, λίγο υποψιασμένοι, λίγο ανυποψίαστοι, συνέθεταν, ένα δίκτυο προστασίας.
Πρωταγωνίστριες οι μικρές ανθρώπινες στιγμές κάτω απ' το καταθλιπτικό πέπλο αυτής της καθημερινότητας, που συνιστούν μια ασύνειδη άμυνα της ζωής στο χουντικό ζόφο.
Πρωταγωνιστές, πάνω απ' όλα, οι απλοί άνθρωποι αυτής της αλλιώτικης καθημερινότητας, η Λέλα, ο Αντρέας, η Κύκκω, η Φρόσω, η Βιολέττα, ο Κώστας, οι θαρραλέοι σύντροφοι απ' τη Γαλλία, ο Φρανσουά, η Έλεν και η Έβελιν, που σήκωσαν όλο το βάρος της απόδρασης του απ' τη χουντοκρατούμενη πατρίδα, προπαντός όμως η Φωφώ με τη "διαβολεμένη περιέργεια", αυτός ο αντιπροσωπευτικός τύπος της απλής Ελληνίδας.
Ο Ηλίας Στάβερης γεννήθηκε στον Αϊ-Γιώργη της Κεφαλονιάς το 1924, οργανώθηκε αρχικά (Ιούνιο του 1941) στην ΟΚΝΕ, στη συνέχεια ανέλαβε γραμματέας του εργατικού τομέα της ΕΠΟΝ Αθήνας. Καταδικάστηκε σε θάνατο στα χρόνια του εμφυλίου πολέμου και από τις 16 Νοεμβρίου 1948 ως τις 12 Φεβρουαρίου 1949 κρατήθηκε ως υπόδικος στο Μακρονήσι. ΄Εγινε μέλος της Δ.Ε. της ΕΔΑ από το 2ο Συνέδριό της (Δεκέμβριος 1942). Πήρε μέρος (ως παράνομος) στον αντιδικτατορικό αγώνα από τις γραμμές του ΠΑΜ, του ΑΕΜ και του ΚΚΕ Εσωτερικού. Το 1970 εκλέχθηκε μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ Εσωτερικού και μετά τη μεταπολίτευση συνέχισε να αγωνίζεται μέσα από τη συνδικαλιστική παράταξη του Αντιδικτατορικού Εργατικού Μετώπου (ΑΕΜ) με την ευθύνη του γραμματέα.
Έφυγε από τη ζωή στις 27 Οκτωβρίου 2010, αφήνοντας πίσω του πλούσιο συγγραφικό έργο.
