Λείπουν τα μάτια σου
πάνω απ' τα κόκκινα γεράνια
τ’ αυτιά σου κλειστά
στον παφλασμό του κύματος
στην προκυμαία.
Μπαίνει ένα πλοίο στο λιμάνι
αλλά εσύ αδιαφορείς.
Αναίτια όλα συμβαίνουν.
Σόση ζωή και δεν ξυπνάς
θόρυβοι από μηχανάκια, αλυσίδες
που χωνεύει η θάλασσα
και φως που τρέχει
να προλάβει
να φωτίσει τη σκόνη
να δείξει τη ζωή που αιωρείται.
