Τα Ανθρώπινα Τοπία, το σημαντικότερο έργο του Ναζίμ Χικμέτ, παρουσιάζουν μια πρωτοτυπία στα όρια του παραδόξου. Aντίθετα απ’ ό,τι συμβαίνει συνήθως, πρώτα δημοσιεύθηκαν οι μεταφράσεις τους, γνώρισαν παγκόσμια επιτυχία και πολύ αργότερα, όταν o ποιητής είχε πια πεθάνει, τα Ανθρώπινα τοπία είδαν το φως στη γλώσσα που γράφτηκαν. Έτσι, ο Ναζίμ Χικμέτ δεν είδε ποτέ τα Ανθρώπινα Τοπία δημοσιευμένα στην πατρίδα του. Στην Αυτοβιογραφία του διακρίνεται η βαθιά αλλά συγκρατημένη του πικρία :
« Τα βιβλία μου έχουν βγει σε τριάντα ή σαράντα γλώσσες,
Μα είμαι απαγορευμένος στην Τουρκία, στη γλώσσα μου.»
Ο Ναζίμ Χικμέτ (1902-1963), γεννημένος στη Θεσσαλονίκη επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και μελοποιημένος από τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Μάνο Λοΐζο, τον Θάνο Μικρούτσικο και άλλους, είναι από τους μεγάλους ξένους ποιητές που κατέχουν μια ξεχωριστή θέση για τους Έλληνες αναγνώστες. Γόνος οικογένειας κρατικών αξιωματούχων, ο Χικμέτ αρχικά πήγε στη ναυτική ακαδημία και υποστήριξε την κεμαλική επανάσταση, γράφοντας παράλληλα έμμετρα πατριωτικά ποιήματα. Ωστόσο, οι κομμουνιστικές ιδέες του τον έβαλαν γρήγορα σε τροχιά σύγκρουσης με τη νέα τάξη πραγμάτων στην Τουρκία. Θέλοντας να ζήσει από κοντά τα αποτελέσματα της επανάστασης των μπολσεβίκων, μετακόμισε στη Μόσχα, όπου σπούδασε οικονομικά και πολιτικές επιστήμες. Επέστρεψε στην Τουρκία το 1924, εισάγοντας τον ελεύθερο στίχο και τη λεγόμενη "αποποιητικοποίηση της ποίησης", και προώθησε συστηματικά τις πολιτικές του απόψεις μέσω του πολύπλευρου συγγραφικού του έργου. Ως αποτέλεσμα, θεωρήθηκε αντικαθεστωτικός και πέρασε πολλά χρόνια της ζωής του στη φυλακή. Το 1951 άφησε οριστικά πίσω του την Τουρκία, ζώντας τα τελευταία χρόνια του στην ΕΣΣΔ και σε άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, όπου υπηρέτησε τα κομμουνιστικά του ιδεώδη. Στη χώρα του έγινε δημοφιλής κυρίως μετά τον θάνατό του. Για την τουρκική αριστερά ήταν "ποιητής του λαού και ήρωας της επανάστασης". Διεθνώς θεωρείται από τους σημαντικότερους ποιητές του 20ου αιώνα και το έργο του έχει μεταφραστεί σε 50 γλώσσες.
