Οι ήττες των δύο υπερδυνάμεων του 20ού αιώνα, των Ηνωμένων Πολιτειών στο Βιετνάμ και της Σοβιετικής Ένωσης στο Αφγανιστάν, κατέδειξαν με τον πιο έντονο τρόπο τη σημασία και τις ιδιαιτερότητες του μη συμβατικού πολέμου. Αποδείχτηκε περίτρανα και αποτελεί παράδειγμα για τους μεταγενέστερους ότι η συντριπτική υπεροχή σε στρατιωτικά και οικονομικά μέσα δεν αρκεί για να επιτευχθεί η νίκη, όταν ο αντίπαλος είναι ο ελαφρά εξοπλισμένος μαχητής που έχει τη λαϊκή υποστήριξη και καθοδηγείται από μια στιβαρή πολιτική οργάνωση.
Το παρόν βιβλίο θεωρείται ως ένα από τα καλύτερα έργα για την καταστολή των εξεγέρσεων. Αναλύονται οι ιδιομορφίες του ανορθόδοξου πολέμου και προτείνονται συγκεκριμένες στρατηγικές και τακτικές ενέργειες, πάντα από τη μεριά του αντεπαναστάτη. Η εξαρχής δηλωμένη τοποθέτηση του συγγραφέα στο πλευρό της αντεπανάστασης διόλου δεν μειώνει τη νηφαλιότητα της ανάλυσής του, την ακρίβεια των παρατηρήσεών του και τη σαφήνεια των συμπερασμάτων του.
Το έργο αυτό μπορεί να είναι χρήσιμο τόσο στον αντεπαναστάτη, για τον οποίο άλλωστε προορίζεται, όσο και στον επαναστάτη, στον οποίο δείχνει την προοπτική του αντιπάλου και τη διαφορετική προσέγγιση των πραγμάτων.
O David Galula (1919-1967) αποφοίτησε από τη γαλλική στρατιωτική ακαδημία του Saint-Cyr και υπηρέτησε κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στη Β. Αφρική, στη Γαλλία και στη Γερμανία. Μεταπολεμικά μετατίθεται στη γαλλική πρεσβεία στο Πεκίνο όπου για τρία χρόνια (1945-1948) βιώνει από πρώτο χέρι τις μεθόδους των κομμουνιστών, τις εφόδους και την τακτική του αντεπαναστατικού πολέμου. Για τα επόμενα δύο χρόνια, κατά τον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο (1949-1950), βρίσκεται στην Ελλάδα ως στρατιωτικός παρατηρητής στην ειδική επιτροπή Βαλκανίων των Ηνωμένων Εθνών (UNSCOB). Το 1952 τοποθετείται στρατιωτικός ακόλουθος στη γαλλική πρεσβεία του Χονγκ Κονγκ όπου παραμένει μέχρι τον Φεβρουάριο 1956, ενώ παράλληλα επισκέπτεται τις Φιλιππίνες και παρακολουθεί στενά τον εξελισσόμενο εμφύλιο στην Ινδονησία. Από τον Αύγουστο 1956 έως τον Απρίλιο 1958, με το βαθμό του λοχαγού, ηγείται του 3ου Λόχου, στο 45ο τάγμα του Αποικιακού Πεζικού στον αλγερινό πόλεμο.
Παγκοσμίως, θεωρείται από τους σημαντικότερους στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες, καθώς είχε μια ασυνήθιστα πολυποίκιλη εμπειρία σε επαναστατικές εχθροπραξίες.
