Από την πρώτη του έκδοση, το μικρό αλλά κλασσικό τούτο έργο εφρόντισε να λάβει υπόψη του τις εξελισσόμενες ιδέες για τη φύση της αντανακλαστικής δραστηριότητας. Είναι ήδη γνωστό, ότι αρκετοί παράγοντες εκτός από τα λίγα τονικά αντανακλαστικά επηρεάζουν τη μορφή του αυξημένου τόνου των εγκεφαλικών βλαβών, στους οποίους περιλαμβάνεται η διέγερση, η προσπάθεια και η αντιρρόπηση. Ο συγγραφέας προτιμά ωστόσο να ομιλεί για "αντιδράσεις θέσεως" και να εξετάζει τους ατομικούς τύπους της υπερτονίας και την παρεμβολή τους στη φυσιολογική δραστηριότητα. Έτσι σήμερα η έμφαση δίνεται στη θεραπεία "παιδιών μάλλον παρά αντανακλαστικών".
Μη Διαθέσιμο
